''Dostlarım, Dostlarım...
Ama Ben Dostlarımdan Korkarım.''
Neden mi
Çünki;
Sırtıma Saplan Her Bir Hançerin Ardından,
Yüzümü Dönüp Baktığımda
Hani ben senin vazgeçilmezindim
Hani dünyada en çok sevdiğin
Ne oldu öyle birden bire
Neden değişti sözlerin
Bakmıyor artık yüzüme
Yalan mı söyledi yoksa gözlerin
Bekledim gelmedi vuslat zamanı
Takvimle değişti yıllar değişti
Hasretle geçiyor ömrün her anı
Aynalara bakan yüzler değişti
Mazide anılar canlanır durur
Gülüşün bir başka bakışın başka
Anlatmak imkansız bunu Despina’m
Hangi gönül düşmez karşında aşka
Anlatmak imkansız bunu Despina’m
Gece mi gözlerin, kor yakışların
Kanatsa da yüreğimi
Ben erkeğim ağlayamam
Bilir nasıl sevdiğimi
Ben erkeğim ağlayamam
İçten içe delirsem de
Kahr olurum ölürüm
Beni sensiz bırakma
Yokluğunda çürürüm
Beni sensiz bırakma
Bu günüm yarınımsın
Bir şairin sözünde yalan olmaz
Ve yal aranmaz
Hele ki sevgiliye yazılan bir şiir de...
Sevgilim
Ben seni kimsenin tarif edemeyeceği
Sevenim çok deyip sakın övünme
Kendinle kalınca anlarsın beni
Birgün pişman olup dövündüğünde
Maziye dalınca anlarsın beni
Pusular kuraca yolunda çile
Gözlerimden yağmur yağıp düşmeden,
Gel beraber ağlayalım Maria,
Hasretinle közlerdeyken bu benden,
Gel beraber dağlayalım Maria
Anlamaz ermeyen aşkın sırrına,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!