Nihal'im İçindeki Yarını Bekliyor

Unutma Ki...

"İnsan; sevdiğini kaybettiğinde değil,
Kendini kaybettiğinde ölür.
Sen şu an nefes alan bir şiirsin —
Acının mürekkebiyle yazılmış,
Ama dize sonlarında umut ışığı sızan...

Son Söz

Eğer dönerse, hazır olmalısın:
Yıkılmış bir kalple değil,
yeniden inşa edilmiş bir ruhla.
Dönmezse de bil:
"Gökyüzüne bakarken titreyen o çocuk,
Aslında senin içindeki yarını bekliyor."

"Ayrılık, sevgiliye değil;
Kendinin o eski haline duyulan hasrettir.
Sen şimdi bir ‘hiç’te duruyorsun —
O ‘hiç’ ki, içinde bütün ‘her şey’i saklar..."