İçime Neşe Kat Şiiri - Kasım Kobakçı

Damarlarım ışığının altında kaynar, sen yaklaştığında,
Avuçlarım ıslanır, tutamam gönlünün nazik haykırışını,
Sen ayrılınca, caddeler kucaklar beni,
Adımlarım, peşimden hayaletin belirse diye.
*
Şimdi uzaksın, atların yok, dalgalı saçların yok,
Özlem sardı, her bir telini saçının,
Kırıtma, gel diye seslenemem,
Gitme, kal diye tutamam.
*
Akşamları gökyüzünü izleriz, hani, Ay'a bakarız,
Hatırlarsın belki, küskünsün belki, kayıtsızsın,
Ben kimsesizim, bu yolların terk edilmişiyim,
Haklısın, senin gibi çatık yüzüm,
Gevşet yüzünü, gevşeyeyim, biz olalım.
*
Aşkın için sevmedim, sevgi dedikleri şey için,
Yine de, onun hatırına sevmedim,
Sevdim seni sevdim, yol gösteren yıldızım,
Karanlığıma, aydınlık oldun diye sevdim.
*
Atların için sevdim, dalgalı saçların için,
Unutma sevdiğim, bana mecnun derler,
İster gücen, ister önemseme, ben sana vurgunum,
Bırakmam seni, terk edemem canım, yol gösteren yıldızım,
*
Bu garip sesler, sana yabancı gelmesin,
Kalbim sarsılır, adın geçtiğinde,
Ne yapsam boşuna, sensiz geçen her an,
Hatıran peşimde, hiç bırakmaz beni.

Çevremde dolanır, bir gölge gibi,
Yine de sen ol, benden uzak durma,
Yüreğim seninle coşar, sana sığınır,
Gel ve içime neşe kat, sevgili yarim.