Yüzünde bir ilkbahar sabahı sessizliği var
gözlerinde bembeyaz doğup kalbinde batan kızıl bir güneş.
Çaresi yokken sancıyan ağrılar, seninle durur fışkıran lav,
dev dalgalar,seninle susar ağlayan bir çocuk ,
belki ellerin değse iyileşir ölümü bekleyenlerin yatak yaraları,
belki mucizedir aynı gökyüzüne baktığımızda hissettiğim yüreğin.
Öylesine sessiz öyle bir bebek gibi pırılpırıl susalım...
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta