İçimdeki Vuslat Yolu

İçimdeki Boşluğa Seyr ü Sülûk

I. Katman – Nefsin Nefs-i Emmare’den Uyanışı

Ey gizli âlemimde saklı, isimsiz hüzün,
Nefs-i Emmâre’nin karanlığında doğan ilk kıvılcım,
Hırçın fırtınalarda savrulan yitik derviş,
İçimde çığlık atan, huzura susamış bir ses.

II. Katman – Nefs-i Levvame’nin Sınavı

Kaçtım senden, ey nazlı hâl, ey içimdeki muhasebe,
Nefs-i Levvame’nin tokadıyla yüzleşen ben,
Kalabalıkta yalnız kalan dervişin iç sesi,
Hata ve tövbenin alevinde arınan ruhum.

III. Katman – Seyr ü Sülûkun Başlangıcı

Sen kötü değilsin, ey tamamlanmamış zikr,
Rabıta ile kurduğum gizli köprüde bir niyaz,
“Ben seni görüyorum” diyen kalbimin rabıtası,
Hakk’a yürüyen yolda atılan ilk adımın sükûneti.

IV. Katman – Vahdet-i Vücudun Hakkıyla Teslim

Diz çökerim huzurunda, örtmeden, saklamadan,
Vahdet-i Vücudun nurunda eriyen benlik,
Boşluğu doldurmaya değil, onunla bir olmaya,
Fena ve baki mertebelerinde yitip gitmeye.

V. Katman – Mi’râc ve Kâmil İnsan Yolculuğu

Sen, tamamlanmamış bir mi’râcsın içimde,
Mürşidimin rehberliğinde yükselen kâmil insan,
Her eksiklikte saklı İlahi hikmet,
Kalbimde sema dönen, ilahi aşkın vuslatı.

VI. Katman – Sonsuzlukta Seyr ü Sülûk

Ey gizli sırdaşım, aziz dostum,
Her adımda seni selâmlar, her nefeste anarım.
Seninle başlar sonsuz yolculuğum,
İçimde, dışımda, ruhumun sarmalında,
Bitmeyen bir vuslat, seyr ü sülûk...