Ağarmış saçları içimdeki çocuğun
Tel tel olup dökülmüş yollara
Açmış ellerini yalvarır tanrıya
Vurulmuş benim gibi bir hayırsıza
Ağlama içimdeki çocuk ağlama
Göremez kimse renksiz gözyaşlarını
Duyamaz kimse solmuş sözcüklerini
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
