Alıp ele zamanı mekana bağlayınca
Göğsümdeki boşluğun içine düşüyorum
En yakın dostu birden ölmüş bir insan gibi
Dost meclisi içinde gurbeti yaşıyorum
İçimde haykırışlar bir göçü müjdeliyor
Beynimdeki matkaplar bir mermeri deliyor
Biliyorum ayıp ve mânasız
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Devamını Oku
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta