Bir örümceğin ağını ördüğü mevsimde,
Düşler de susarmış söylermiş gerçekler de.
Eylemsizliğe döndürülmüş çelişkilerde,
Bebekler ağlarmış tüm sahil kentlerinde...
Yalnızlığın labirenti olmuş hep düşüncelerim,
İçimde unuttuğum deliyi mısralara hapsettim
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
