Gece, her zaman olduğu gibi sessizliğini örtü gibi serdi üzerime.
Ay, yalnızlığımı bilen tek tanıktı bu şehirde.
Sokak lambaları bir bir sönüyor,
içimdeki kelimeler bir bir canlanıyordu.
Bir pencere kenarında oturuyordum;
ellerimde bir fincan,
içimde bir merak
öyle bir merakki
ölümümden bir ay sonra
bir güncük yaşamak
ve
dostu düşmanı
Devamını Oku
öyle bir merakki
ölümümden bir ay sonra
bir güncük yaşamak
ve
dostu düşmanı




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta