Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Alıp başımı gitmeyi yollar boyunca
Seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
Masal şehirlerini geçerken hızla
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Devamını Oku
Alıp başımı gitmeyi yollar boyunca
Seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
Masal şehirlerini geçerken hızla
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Renkleri ağır ağır yitip giden bir tablo canlandı gözümde..Ama bu tablo bir bedene girmişti. Yarısı dışarda yarısı içerde bir görüntü.
Göğsünde duruyordu adamın tablo.
Oradan sızan ışık küçülürken adam ışıklandı. Emdi sanki tüm renkleri, ışığı yuttu sanki.
Sonra ağzından döküldü renkler..Anladım ki; yok olmamıştı biraz önce, dönüşüyordu sadece tablodaki desen ..
Yolunu arayan bir dere gibiydi ışık..Döküldü ve yolları kapladı.. Üstünde yürüyen her insanın ayakkabısına bulaştı biraz..Ezilmedi ama tutundu..Oradan evine kadar gitti her birinin..taa, kapısından içeri ..
Bak nasıl bir kurgu canlandı gözümde bu şiirsel anlatımda..
Çünkü yazanın içindeki ışığı biliyorum Yunus Güzel..
Ve biliyorum ki; Işık kapatılamaz..
Hep adın gibi yunus, hep adın gibi güzel kal... Olur mu:)
aynur özbek uluç
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta