İçimde ki Şu Dünya Sana Şahitlik Etsin

Bak, şu gözlerim bu sönmüş dünyanın
Uğrunda harap olan enkazını eziyor!
Ne için dalarsın öyle! İçimde ki karanlık!
Gözünde ki mehtaba, şahitlik ediyor.

Sus! istediğin kadar sus, ta fecre kadar
Vaktin öldüğü, yere kadar sus!
Bu, vehmin içinde bilmiyorsun ki sen
Durağı olmayan sonsuz bir gürültüsün.

Gök mü sustu, rüzgar mı? Nefesin konuşuyor.
Bu ana değmezmiş o hangi kelimen!
Sesinde titreyerek; aşkımızı soruyor.
İçimde ki şu dünya sana şahitlik etsin.

Ben miyim kederli sen misin hedere yolcu eden?
Son vakte geldik mi ayrılık günahının!
Çıkıyor muyuz böyle yürek ittifakından
Yüzüm deki bu mahva için şahitlik etsin.