Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Oysa içimdeki çocuk,
coşkuydu, hayattı, masumiyetti
kaybedilen çocukluğumdu belki,
belki de kaybettiğim gençlikti…
O ölünce, bende öldüm
yasını tutmak bile derin acı verdi
yorgun kalbim dayanmıyor artık ölümlere..
İÇİNDEKİ ÇOCUK ÖLMEDİ ŞAİR...
O ÖLMEZ SADECE KÜSTÜRÜLÜR...
BATAN HER GÜNEŞ ARDINDA DOĞACAĞI UMUDUNU VERMELİ YAŞAMA ...
SEVGİLER...
Hepimizi ayakta tutan o değil mi, yaşama umudunu, sevincini yaşatan içimizdeki çocuk
tebrik ederim
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta