İçim Yanar Şiiri - Serpil Koçar

İçim Yanar

Başımda sevdanın yelleri eserken,
Sensizliğe esir düştüm sessizce.
Kalbimi hapsettim,
Aklımı susturdum zorla,
Delirmemek için savaştım kendimle.

İçim yanar, kor olur duygularım,
Her nefeste biraz daha tükenirim.
Geceler uzun, sessizlik derin,
Adın yankılanır sessiz odalarda,
Ve ben hâlâ seni susarak severim.

Bir yanım umutla bekler seni,
Bir yanım çoktan kabullenmiş yokluğunu.
Ellerim uzanır boşluğa,
Sanki dokunacakmış gibi sana,
Bir dokunsam yanacak Yüreğim.

Gözlerim dalar uzaklara
Kalbim hâlâ aynı yerde seninle.
Ne unuturum, ne tam affederim,
Bir sevda var içimde, adını sen koydun
Ve ben hâlâ onunla yanarım sessizce.