İçim param parça, kâğıda döksem öfkemi nafile.
Ne düşen gözyaşı dindirir sitemimin yarasını,
Ne de yüreğime inen acının bitmeyen her zerresi…
İçim param parça ki yanıyor benliğim alev alev
Kalabalığın arasında yalnızım başıboş sokaklarda...
Titriyor ellerim ayazın zalim, sert bakışlarında…
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
