İçim Dışım Yanıyor Şiiri - Mustafa Altıntaş

Bu aralar ağzımın acelesi var
Sözcükler durmaksızın
Tanrısal sancıların ağırlığında
Saçlarındaki sunaklarda büyüyen kelebeklere
Bir bir dağılıyor
Seni fısıldıyor imgelere
Bulutlardan süzülüp koltukaltlarında açan gelincikte
Kılı kırk yaran gülüşünde
Dilim alabildiğince coşkulu akıyor
Bir dere çağlıyor altın kuşağıyla
Alnının gümüş penceresinden
Ellerin ürpertiyle tarıyor saçlarımı
Tenindeki lavanta kokan yağmur damlaların
Usulca yokluyor sadakatimi
Bir denizyıldızı kaçıyor
Yüreğinin gök çukurundaki merhametsiz dinginliğe
Büyüdükçe büyüyor ay yıldız güneş kainatın
İçim dışım yanıyor