İçim ağlıyor inan, dışım gülerken doktor,
Söyle bu gönül yaram, neden hiç kapanmıyor?
Yok, mudur bir ilâcı, bu kapkara sevdanın,
Eriyorum gün be gün, böyle yaşamak çok zor.
17 Mayıs 1985 – Cuma / Ankara
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,