İç Çocuğun Aşk Bakiresi Tinna Tenna

Kayıp ayıpların damla şerhasındayız şehir suskun
İpin ucu, aşkın uçurtmasında bağrın utkun
yıldızsız hecelerin gecelerine ben bitkin
Yaralarımızın minderinde, mim küskün
Elif olsan Araf yüreğimde Tinna Tenna
Beni götürsen götüremediklerine metafizik kıskansa
Beni yeniden sevsen, sevemediklerin hayıflansa
Kalsak seninle ömür özlese bizi çok mu ki Tinna Tenna

Bir şiir öpüşmesi yaşasın imgeler
Bir kurgu hayali yaşasa öykü içi öykülük istemeler
Montajı yapılmamış yaşanmışlılar olsun içlenmeler
Başka bağrışımı taşımaz böğrüm
-çoğul yaralarımın dirheminde yalınç azaltmalar olsun ama senden

Kırık dökük bir mazinin gölgesinde büyüsün büyülenişin
Anka’nın aynasında gülsün gülünün güleçliği
Çaresizliği söndürür gibi yaksın ateşini sevilmişliğim
Ecel diploması almış olsun ezelim,ebedim, edebim
Sıratı ile fıratı sersin yanına vuslatım

Ay kendi teninden bir sen sunarken gece benden giden kimdi Tinna
Yalnızlığımı biçerdövere veren sövgün keskinlik kimden
Siluetini kirlenmiş gün’ahlara teslim eden kent kimin
Sırsız servetleri olan çakırkeyfin keyif dönencesinde dönen kim
Dün kim, yarın kim, yarim kim bilemedim
bizim öykümüz okunurken yara başlarında
ben başka perilerin romanında mucit olamam
dokundukça yakılan ateşin kül-i belası olamam
ağulu, ahulu, affillidir benim sevişim