İbrahim Uğur Toprak Şiirleri - Şair İbra ...

Ne sendin giden ne de ben
Bendeki sendi çekip giden
Bana ait ne varsa dünden kalan
Kalbimin buzulundaki sönmez yangına atan
Bendeki bendi bana hiç aldırmayan

Bir gece kaldırıp da başını,
Baktığında gökyüzüne,
Birbirinden ırak,
İki yıldız görürsen,
Bil ki, onlar biziz sevgilim.
Milyonlarca kilometre uzakta,

İstanbul’u dinliyorum gözlerim kapalı
Yemin ettim bir daha açmamaya
Önce hafiften bir yağmur çiseliyor
Sonra yavaş yavaş arttırıyor hızını
Yakında, çok yakında, şehrin ortasında
İnsanlar ölüyor hem de boğularak

Bir şarkı duyacaksın birgün.
Çok beğenecek,
Benim olsun diyeceksin.
Oysa ki.
Zaten senin olduğunu,
Yıllar önce sana yazıldığını

Bugün
27 Şubat 2001
Saat,
Geceyarısını çoktan geçti
Ve ben seni, hala unutamadım.

Bir kalkabilseydin yattığın yerden.
O gülen mavi gözlerinle,
Bakabilseydin ülkene Ankara' dan.
Eminim daha iyi anlayacaktın,
Beni o zaman.

Bırak belli etsin gözlerin,
Bırak dile getirsin sözlerin,
Bırak söylesin dilin,
Beni sevdiğini.
Bırak da anlasın kalbin,
seni deli gibi sevdiğimi.

Sevmek;
Kumsala vuran dalgaları mı dinlemek
Yıldızlarla mı dertleşmek
Karamsar bir gecede
Yoksa yağan yağmurla birlikte
Erimek mi?

Bir sen vardın dünyada,
Bir de ben.
Bir tek fark vardı aramızda,
Havva ile Adem'den.
Onları ayıran bir yasak elma,
Bizi ise sen!

Sıkıntılı bir geceyi daha
Geçirdim soru sorarak.
Derken, bir bulut geldi yanıma.
O da benim gibi, herhalde dertliydi.
Oldu derdime ortak.
Beraber geçirdik geceyi,