Yalnızdım yine dün gece,
Kalabalıklar içinde.
Parlıyordu yıldızlar,
Simsiyah gökyüzünde.
Bembeyaz bir ay vardı bir de.
O da yalnızdı
Yalan söylerler sana çocuk
İnanma sakın
Her şeyi zamana bırak
Zaman en iyi çaredir derler
İnanma
Zamanla değişir her şey
Herkes gökyüzünü izliyor bu gece.
Ay tutulması varmış.
Oysa bilmiyorlar ki,
Ben sana her gün tutkunum.
Ay yılda iki defa tutulmuş
Ne fark eder ki? ..
Ne kağıt, kalem yeter
Ne de kelimelerim
Sana olan hislerimi dillendirmeye.
Oysa,
Yedi harf, bir kelime sadece.
Özledim...
'Azıcık aşım, ağrısız başım' derken
Binbir soru sorup da
Kafamı karıştırmanın
Ne Alemi Vardı?
Yaşarken
Yeniden açılmak istiyorum,
Engin denizlere.
Ümide yelken açmak istiyorum,
Umuda, sevgiye, kardeşliğe.
Hani derler ya;
Kuş uçmaz, kervan geçmez diye.
İşte!
Bugünlerde kalbim de aynen öyle...
28.07.11
Bir bir boşalan kadehler gibi kalbim
Benden bana kalan yine benim
Durma! Doldur be saki
Kim bilir?
Belki dolan kadehler gibi
Kim demiş yaz geldi,
Geceler kısaldı diye?
Şimdi sen gittin ya,
Güneş doğmuyor artık gecelerime...
Sen gittin ya;
Tahterevalliye binmek gibi bir şey şu hayat dedikleri.
Bir ümit, bir hayal kırıklığı.
Bir ümit, bir hayal kırıklığı.
Bir ümit...
selam, sizi İzmirin sesi grubumuza davet ediyorum buyurun gelin. güzel paylaşımlarda