ADSIZ KAKRAMANLAR
Sen karanlıklara yazdın adın
Kars’tan Edirne’ye saldın ünün
Kül olmadan açtı gonca gülün
Ömrünce açık olsun hak yolun
Üstümden rüzgârlar esti geçti
Sallandı dallarım, döküldü meyvem
Fırtınalar koptu, karabulutlar çöktü
Gün geldi rüyaya döndü, yalan oldu
Kızlarım var sırma saçlı
Cemre, düşmesine düşmüştü toprağa
Baharın cümbüşünden, ses seda yok
Çimenler yasta, laleler bükmüş boynunu
Çiçekler koku saçmıyor, arılar konmuyor
Kuşlar cıvıldaşıp uçmuyor
Yaylalara kimseler göçmüyor
CAN TANELERİM
Sevda harmanımın savruğu
Bolluğu, bereketi can tanelerim
Gönül bahçemin has gülleri
Gecede gündüzde kokladığım
Binlerce yılda dokunmuş, kilim
Binlerce elde atılmış, düğüm
Binlerce düğüme saçılmış, renk
Binler renge sinmiş, ter kokusu
Ben Anadoluyum, cennet bahçesi
YALNIZLIĞIN BATAĞINDA TEK BAŞINA
(Yalnız Bey aşçısını çağırır)
Yalnız Bey:
- Sen kahvaltıyı hazırla, ben bahçeyi dolaşıp bir temiz hava alıp geleyim. Kahvaltıda bıldırcın yumurtası istiyorum.
Aşçı:
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!