İbrahim Pataz Şiirleri - Şair İbrahim Pataz

Hedef tahtasına, döndü döşümüz,
Dolu bizi vurdu, boş bizi vurdu.
Bir türlü, yoluna girmez işimiz,
Baharı beklerken, kış bizi vurdu.

Uzaklardan, kanat açıp uçtular,

Değer verme cahillere
Yorarlar dostum yorarlar.
Vurup seni yerden yere
Yererler dostum yererler.

Güçtür inanmak sözüne

Bir olunca fikir zikir
Aynı safta zengin fakir
Kimse görülmüyor hakir
Beytullah’ta döne döne.

Seyrek saflar sıklaşıyıyor

Boşuna uğruna baş eğdiğimiz
Bu dostluk çok kötü biter emmoğlu.
Kefereler var ya hep övdüğümüz.
Bizi bir paraya satar emmoğlu.

Barış sözcüğünü dolarlar dile

Kulak ver de dört köşeyi bir dinle
Sömürgenler ne diyorlar emmoğlu?
Yaptığına bak da niyeti anla
Ülkeleri buduyorlar emmoğlu.

Harp açarken güçsüzlerin yurduna

Daha şafak sökmeden yükseklerden ibibik,
Sabahı müjde eder, geceden çalıp düdük,
Bıldırcınlar uyanır, derler ki, güdük güdük,
Gecemiz güzel geçti, ne yandık, ne üşüdük.
Çiçeklerin kokusu, sarar sokağı bağı.
Her gün neşeyle başlar ilkbaharın sabahı.

Suçluların artmasının
Temelinde eğitim var
Sevgi saygını bitmesinin
Temelinde eğitim var.

Memleketin oğlu kızı

Bürünmüş geziyorsun kemiğe ete sine
Bu dünyada tapmadın ateşe puta sine
Ölüm de Kıyamet de haktır elbet gelecek
Ne hazırlık yaptın sen ölümden ötesine?
İbrahim PATAZ
07.02.2013 Osmaniye

Gâvurun sıktığı kirli kurşunlar
İmana sıkılmış dine sıkılmış.
Akıla vuranlar gerçeği anlar
Tarihe sığmayan şana sıkılmış.

Her biri kahraman her biri şanlı

Gönül dost ol sabır ile
Haller senden incinmesin.
Yere basma kibir ile
Yollar senden incinmesin.

Emanet bil bedenini