İbrahim Kiraz Şiirleri - Şair İbrahim Kiraz

Yardım isterken okuyan çocuklar için dilenci oldum, annem oldu kaldırımlar,
Üst üste ,günahlarımın herhalde çokluğundan ,aldığım silleleri sessizce içime döktüğüm o damlalar,
Hem maddi hem manevi ailem bırakmışken yaralı , en azından böyle hissederken ben mi hep çabaladım değerli olabilmek için,
Yerken içimi için için,
Kanımı, Emin ruhumu, çatlasın kemiklerim ,
Hissizleşirken bedenim ,

Uyuyan ateşi nasıl uyandıralım, var mı uyandıracak? Ümmet bilinci çürümüş masal zannediliyor, nasıl hakikat olacak,
Zaman ahir zamanda bilemezdik böyle olacak,
Selam ver kardeşine; göz yok yüz yüze bakacak, Arkadan konuş karşısında yalan söyle,kin,nefret yüzde kalmadı bakılacak,
Osman kalpte olsun iman sen dönme bu yoldan,yanlışından vazgeç, bulunur mahşerde seni kurtaracak ...

kar yağıyor,
kar,
bir bir düşüyor göklerden kar taneleri,
kar yağıyor,
hiç bitmeyecek gibi,
o kadar çok o kadar çok ki,

Kelimeler ah kalbe dokunması yok mu?
Işığın çizgi çizgi arzdan göğe yansıması,
Gecenin karanlığında gönül yıldız tutsağı,
Zaman mekan iç içe yok gibi belki yok,
Var desen ayrı yok desen var zor anlaması,
Gelir gider rüzgar kılıç gibi keser yaprağı,

There's nothing like darkness
to cover sins
There are also stars
to light up the night

ombres ombres

Gözüm yok karda kışta,
Gönlüm hep o bakışta
Derde derman bu aşkta,
Haydan Hû geçen benim.

Ateş su neden beraber,

"Mon prophète est si beau
Sa lumière illumine le monde entier
Les rossignols chantent avec son amour
des roses rouges amoureuses de lui"
parcourir le monde avec des chaussures de fer
Recherchez mille ans dans des livres et des pages

Benimki farketmez dinlemiş olsam güçlü ses ve sanatlı söz kâfi.
Ama Keşke o sesler hakikat için yitip gitselerdi.
Dönüp baktığında geçmişe nerelere uğradım geçtim diye,
bambaşka bir hayalde bitmeseydi.
(Şimdi yazdım)

Dört mevsimi yaşadık,
Kar, yağmur,güneş,bulutlar,
Biz biz dört mevsimi yaşadık,
Taki gelene kadar...

1)Meaştan çıkmamış o aklın felâhâ, İrer sanman maad gerek akl-ı cânâ, Görür dersin ne görse varlık ne bilmez,Anın aklınki benziyor boş külâhâ,Övündur men zekî ki pek âkilim hâ,Övünmen boş canım bu aklınla gitmez,Bilinmez var olan gidilmez Hakânâ,Raeytül akle lem yekün intihâbâ,Velem yüksîmu ala adedis-senînâ. 2)Yatar subh,asr,gurub böyle olmaz,Zifikr Ve'l akl olan ceddi varmış,Onunlan şahlanır pek yamanmış,Atan kendin gibin olmamışmış,Tevâzû nerde ol ceddi hayırhah,Aman cedden akıl ağla geçmez,Velevki innessinîne tekâsemethu,Hava'l -âbâu insebete'l-bünyânâ.(İtar)