Beyazı var eden yüce kudret siyahla dengelemiş cihanı
Sana beyaz olmak yazılmış bense kendim seçtim siyahı
Bana sorular lazım
Cevapsız olsada sorular
Asil bir o kadar mühim
İç içe üst üste sorular
Kimin kim olduğu
Neyin ne olduğunu
Acıyı duymak ta uzaklardan
Gökyüzüne bakıp haberler almak
Rüzgarın yüreğime söylediği sözler
Bir hadise var yine çok eskilerden
Fotoğrafta bir eksik, anılara bir çentik
Rüyalarım karma karışık
Sokağa çıkılamayan dar zamanlarda
İntikam alınıyordu kalabalık şehirlerden
Hızlı yaşayan ve anlamsızlaşan şehrin insanlarından
Ya silkinilmeliydi, dur demeliydi bu gidişe
Yada kabullenmeliydi sonu helak olan bu tükenişi
Güzel olan her şeyi harcadı toplum, sadece resimlere sığdırdı
Bir sınır çizilmiş doğduğum günde
Düş gördüm düşümün penceresinde
Umudun hududu aştığı yerde
Ben bir aldanışla uyanmış yüreğin esrarına
Yuvası dağıtılmış Kuşların öfkesine
Toprağa gömüp sevgisini,yaşamı bir görev bilen
Acı, hasret hüzünle harmanlanmış yüreklerin şiirini sevdim
Dokununca yokluğun ateşten kanatlarından bir tüy
Kanımı kaynatan şiirin şehvetini coşturuyor gece
Limanları yakmış insana gemilerin nazını çek denir mi?
Yalnız yürümeyi öğrenmişse ,gidenlere üzülür mü?
Yüreğinde ummanı taşıyan insan çöllerde tükenir mi?
Umudun ışığını özünden alan karanlığa yenilir mi?
Üşüdüm biraz ürperdim birazda
Hüzün,matem sevinç girdabında
Yollar,vadiler,ovalar,denizler geçtim
Hırçın sessizliğinde ormanların ve dağların
amansızlığında
Üşüdüm biraz ürperdim birazda
Günün tortusunu sıyırıp zihnimden
Taş kesilen yastığımı yumuşatabilsem
Kalbimin kırıkları batmasa bu gece
Huzuru bulandırmadan uyuyabilsem
Beynim düşünmeyi bıraksa biraz
Uzak
Uzak neresi diye sorsalardı bana
Hüznünü ve sevincini ve kavganı
Görmeyecek kadar kör anlamayacak kadar duygusuz
Ama bir o kadar yakın görünen insanların olduğu yer derdim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!