İbrahim II Şiiri - Turgay Kadiroğlu

kursağında damla,
bakışları İbrahim'de,
ey güvercin!
alev nemrut dağı mislice,
damla yeter mi İbrahim'i serin kılmaya,
- olsun,
serin olsun damla kadar,
dostluğumuz belli olsun,
serinliği kılacak Dost vardır,
Dost'a Hamd-ü senalar olsun...

elinde dal,
bakışları İbrahim'de,
nemrudun askeri!
harı yakıyor Babili alevin,
bir eksik, bir fazla ne fark eder ki,
- olsun,
düşmanlığımız belli olsun,
İbrahim'in teninde, benim de alevim can bulsun.

İbrahim,
ateşini hazırlayanlar,
ateşine yaslanıyorlar sırtüstü toprağın,
ateşine su taşıyan kullar,
onlara selamı var,
Allah aşkına secdeye varanların.

İbrahim,
gönlünden yayılan kokular evreni sarsın,
sen Allah de
kainat sarsılsın,
ellerin,
ellerin göklere yaslansın,
gökte ellerini Cebrail'in elleri yakalasın,
dualar et bizler için de,
suskun yüreğimiz can suyunu,
dualarını taşıyan meleklere ısmarlasın..

kalbin İbrahim,
kalbin gövdene sıkışmış
gözlerinden yaş diye taşmış,
göklerin teminatı aşkın fitilini içinde yakmış,
kalbin,
aşkın,
aşk diye gözünde yaşın
korku salsın üzerine aşk düşmanlarının,
sen yak en yaklaşılmaz canlarını
içimin serin duvarlarının,
en soğuk zamanlarını aklımın...