DUYULARIM
Bir ikramdır yüce Mevla'dan bana
İkram etmeseydi hitap edemezdim sana
Çiçeklere, güllere, papatyalara
Şahit olamazdım hiçbir an'a
Oturdum düşündüm sabahlara kadar
Yokmuş çaresi anlatmanın dertlerimi
Başkasına,
Sana açarım ellerimi Rabbim,
El açtırma senden başkasına
Deli dağlardan geçip geldim
Çılgın suları aşıp geldim
Uçsuz bucaksız yolları aştım geldim.
Bir dahaki gelişim seninle olsun ey Asude'm!
Buralar çok farklı
Herkes somut şeylere sarılmış
ENKAZ GÜLÜ
Ey kardeşim bakma öyle yıkık durduğuma
Enkazlar altında çiçek açar umudum benim
Toplar yağsa
Kurşunlar hatırıma düşse
Şubat ayını eskiden çok severdim
En kısa aydır derdim.
Fakirin ocağına ekmek erken girerdi.
Yeniden başlamak isteyenler fazladan beklemezdi.
Şubat'tı, dört yılda bir fazla atardı kendini.
ESPERANZA I
Şiir hangi mevsimde yazılır bilir misin Esperanza.
Şiir her mevsimde yazılır.
Şimdi böyle bir kanı var,
Ancak söz konusu sen olunca
Bana bir haller olur
ESPERANZA II
Gözlerim hep gözlerine
Ellerim hep ellerine
Kulaklarım hep sözlerine hasret
Gökyüzünde uçuşan kelebekler
Baharda ötüşen kuşlar
ESPERANZA III
Bazen ne düşünürüm bilir misin?
Esperanza!
Bu çağ en hissiz çağdır.
Bütün arzular ihtiraslı,
Her şey yapmacık
ESPERANZA IV
Gözlerin Esperanza,
Dar ağacına bile götürebilir
Öyle manalı öyle derin ki
Tüm kanunlara karşı suçlar işletir
Meşe'den meydana getirilmiş kuru bir masa
Üstüne oturmuş
Bir boş kağıt parçası
Bir kalem
Bir çay bardağı
Ve
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!