SUİSTİMAL
Ben incitemem kimseleri
Kırsalar kanatlarımı
İntikam nedir bilmem
Taşlasalar beni
Aman, sebep dilemem
Tan yeri, amansız gök gürültüsü ve kendine aşık eden bulutlar
Mecalsizim,
Boynum kıldan ince değil, belki sırat köprüsü
Belki mostrar
Kaygılıyım,
Ruhumda bir egzotik vaka
TANRIM
İcimde hercai düşünceler
Kaç sapaktır girip çıkarım ey tanrım
Sanırım ben bilinmezim
Bulunmaz izim
Haklanmaz sözüm
Gözleri, bir kurşunu ateşleyen iğne ucu
Misali
Ölümcül
Ya da yaralı bırakan
Bakışları, bütün halkların haykırışını anlatan
TEZGÂH
Bir tezgâh kurulmuş,
Hinlikle, öfkeyle
Yaralanmışım,
Diz kapaklarımda demli demli akan kan
Bir oyunun içine atılmışım,
Ne yani bir el mi tutmalı
Yükselmesi için bahtımın göklere
Ben ki açmadım yeryüzünde
Yağan yağmura elimi
İçtim kuyudan kova ile çektiğim
Gökyüzünün terli nemini
TRAJEDİK ÇAĞ
Soğuk havaların yaygın olduğu bir ayda
İnsanların daha soğuk olduğu bir zamandı.
İnsan kavramının
sanmak köküne dayandığı
Sadece sanarak yol yürüyen
Turuncu ve Mavi
İki renk vardı özümüzde
Biri sen biri ben
Turuncu aşktı mavi umut
İntizar düştü heybemize
Sevgilim şimdi yürüdüğümüz kaldırımlar hepsi mat rengine sarıyor
UÇAN KUĞUM
Bahçemde açan mor sümbülüm
Dallarda koklamaya kıyamadığım gülüm
Topraktan bile kıskandığım
Sensin ey uçan Kuğum
Sinsi gülüşlerim olmadı asla
Ben sevdaya gebe
Sana hasretim
Yalnızlığın girdabında yıllarca kayboldum
Yunus misali kendimi buldum.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!