İbrahim Halil Demir Şiirleri - Şair İbra ...

Gül kokar,
Yandıkça sevda ateşi,
Dumanı gül kokar,
Derdim gülleri, deste deste,
O yar hepsinden de güzel kokar.

Gerçekleşmezse sana olan vuslatım, yaşarım mahşeri
Zalim felek keyf çatar, salar üstüme şerlerden şeri
Ama gamzeli yanaklarından dökülen bir gülücük ile,
Mutlu olur, aşk ve şevkle beklerim, ondan gelen her emiri.

Bitmezse sana olan firağım, küçük dünyamda kopar kıyamet,

Vefalı olmak,
İmanın gereğidir.
İnsan olmanın en büyük vasfıdır.
Cennetlik olmanın müjdecisidir.
İnsanlıktan, nasibini almışların gönüllerinde mihenk taşıdır.
Dostunu yarı yolda koymamaktır.

Ey sevgililerin sevgilisi,
Seni konuk eden her gönül uludur
Seni gören gözler her daim suludur
Sana muhabbeti olan her insan ise
Yüce Allahın sevgili kuludur

Ey güzel insan,
Elin kolun, gözün kulağın, bedenin sana emanettir.
Bunları gerektiği gibi sahiplenmek çok önemli bir görevdir.
Bunlardan birini kaybedip almaya kalkarsan,
Varını yoğunu satsan bile sahip olamayacağın servettir.

Yüreği, kin ve nefretle dolu olanlarla dost olmak,
Çirkinliklerin tamamını,sevgi kemendi ile boğmak istiyorum.
Vicdan ve merhametini yitirmiş,değerleri iflas etmişlere,
Yeniden, sevda sermayesini karşılıksız vermek istiyorum.

Sevda denizlerinin, azgın dalgalarında,kulaç atanlara,

Bu sabah pencere kenarında gördüm yüzlerce karınca,
Daim hayranım onlara hayatım boyunca.
Çalışkan ve gayretli olmaları örnektir bana ve tüm insanlara
Onlara zarar verilmesinde vardır bir çok sakınca.

Ne ağılı hançerler,
Ne de yağlı kurşunlar,
Yaralar öldürür beni.
Riyakarların riyakarlıkları küstürür,
Derinden ağlatır,
Mum misali eritir beni.

Bakmasını bilmiyorsan,göremezsin.
Sevmeyi beceremiyorsan,sevilemezsin.
Açık tutmamışsan yirmidört saat gönül kapını,
Kusura bakma! Hiçbir gönüle giremezsin.

Sadece Allah rızası için vermemişsen,alamazsın.

Kurbanın olayım ey güzel insan!
Şerefli iken,kendini etme şerefsiz!
Bereketli sofranı etme bereketsiz!
Aziz iken kendini etme rezil!
Ezileceksen Sevda yollarında ezil!