İbrahim Halil Demir Şiirleri - Şair İbra ...

Ben seni hiç sevmedim ki,
Söz dinletemediğim gönlüm sevdi.
Ben sana umut vermedim ki,
Bu garip gönlüm kendi kendine gelin güvey olmuş.
Ben sevda menbaı gözlerine hiç bakmadım ki,
Bana danışmadan kara gözlerine müşteri olmuş.

Tatlı bir uykudan, uyandım aniden.
Özlemlerinin ufkundaydım,
Baş koymuşum yoluna sahiden.
Yollar meşakkatliydi,
Bitmiyordu,
Gözlerimin mahmurluğunda tütüyordun

Canlıların en şereflisisin bunu hiç unutma bil!
İşlediğin cürümleri telafi et durma hemen sil!
Çek ağzının fermuarını sağda solda boş konuşma!
Bilirsin insanı rezili rüsvay eder daima dil!

Şirin uykularını böl,alnın gitsin secdeye!

Sakın ha bir şey olmaz deme bana.
Sırası geldiğinde bakmazlar makamına.
Sende içeceksin istemesen de ölüm şerbetini,
Azrail ölüm güvercinini konduracak birgün senin de damına.

Sakın ha kimsenin gücü yetmez deme bana,

Muhabbet deryalarında yol almıyorsa gemin,
Düşündün mü hiç ne olur mahşerde zavallı halin.
Şen şakrak gördüm birini göçtü, ahirette şimdi,
Düşünüpte merak etmek lazım,nasıl olur sonu zalimin.

Taşıyamaz olur biz günahkarları üstünde yaşadığımız zemin,

Boşuna seni aradım sordum,
Nazik bedenimi senin için yordum,
Aşkın yürek mangalında kordum,
Tarifi ise mümkün olmayan zordum.

Çekilmez naz ve cilvelerin bu aşkı yıktı,

Ey insan,sen Allahın en güzel emanetisin,
Kendini taşımalı, kıymetini bilmelisin!
Allah hiç sevmez emanete hıyanet edeni,
Emanete sahip çık ki cennete girebilesin.

Parasız sahip olduğun gözlerin çok kıymetli,

Rahmetin olmazsa halimiz ne olur daracık kabirde
Göz gözü görmez o korkulu karanlık yerde
Envai türlü mahlukun rızkı var bedenimizde
Ağlamamız lazım şimdiden acınacak halimize

İnsanlar zevk-ü sefa içinde düşünmüyorlar sonlarını

Seven bir yürek sevdiğinden küsmüşse,
Bin bir umutla ektiği sevda fidanları kurumuşsa,
En güzel sevda şiirlerini bildiği halde unutmuşsa,
Sevda ağacına bülbül yerine baykuş tünemişse,
Gülebilir mi o insan?

Gerçek yari bulamamışsan,
Sen yetim oğlu yetimsin.
Sarıp sarmalayanı tanımamışsan,
Sen analı babalı yetimsin.
Bin bir türlü nimet içinde de olsan,
Sen hiç gün görmemiş,hiç yaşamamışsın.