İbrahim Halil Demir Şiirleri - Şair İbra ...

Ya Muhammed Mustafa!
Sensin gören gözlere fer.
Sensin en şerefli nefer.
En zifiri karanlıklarda bile,
Sensin bizlere fener.

Yaraşır ancak Allaha ululuk
İnsan olanın yapması gerek kulluk
Şükredilirse sahip olunan nimetlere
Helal sofraya verilir berek ve bolluk

Yaraşır ancak Allaha şanı yücelik

Derinden her nefes alıp verdikçe,
Canı gönülden şükret!
Dünya nimetlerini acılaştıran ölüm, gelmeden önce Allah'ı çok zikret!
Unutma asla ve asla boşuna yaradılmamışsın,
Günde yüzlerce kez, binlerce kez
Din günün sahibi şanı yüce Allah'ı

Yar dediğin,
Aşkın kördüğümünü mahirce çözmeli,
Sevildiğini canı gönülden bilmeli.
Yar dediğin,
Bir işaretle aşk ve iştiyakla koşar ayak gelmeli,
Ferhat misali sabırla yalçın kayaları delmeli.

Ya Resulullah!
Seni sevmek, ulu hünerdir,
Gönül heybesindeki yükü cevherdir.
Zifiri karanlıklarda ise,
En aydınlık fenerdir.

Yar firağı ettirir insanı hicret,
Çekilmez olur her türlü hasret.
Ne kadar maharetli olursan ol,
Körelir firak çekendeki basiret.

Yar firağı ettirir insanı kasvetli,

Aldım elime beşyüzlük ibadet tesbihimi,
Birer birer çektim şanı yüce Allahın isimlerini.
Hayırla doldurmaya çalışıyorum,
Ha kırıldı ha kırılacak olan ömür testimi.

Uzandım yatağıma boylu boyunca,

Yare gitmeye kalmadı mecalim,
Sevilenler oluyor bazen çok zalim.
Tutuldum karşılıksız bir sevdaya,
Bilmiyorum ne olacak halim ahvalim.

Yare gitmeye kalmadı şevkim,

Yar!
Gidişinle aklar döner karaya.
Gönül düşer en şifasız yaraya.
Hayır ve hasaneler tartılırken,
İnanılmaz kişiler girer araya.

Sevecen ve anlamlı bakışların,
Vurur yüreğimden bir kurşun gibi.
Baldan daha tatlı sevdaya dair sözlerin,
Ölümsüzleştirir beni abıhayat içmiş gibi.
Mahirce sevda gergefini işleyişin,
Şahlandırır dörtnala giden bir at gibi.