Göç göç olup göçen insan;
Bu kaçıncı göçün senin.
Bir karar ver yeter artık,
Bu kaçıncı göçün senin.
Komşuna kızıp göçersin;
Nefsinin esiri olursa insan
Hırsının peşine koşarsın gönül
Alev topu gibi kızarak yansan
Nefsinin peşine koşarsın gönül
Yüksekten uçarsın konmazsın yere
Gönül kalktın mı durmazsın
Uçmaktan hiç doymadın mı
Hiçbir kararda durmazsın
Uçmaktan hiç doymadın mı
Aklım ermedi işine
Gönül bahçesine girmek gerekir
Muhabbetin yolu gönülden geçer
Oradan bir demet gül dermek gerekir
Sevginin yolları gönülden geçer
Gönül sevgi noktasında buluşsa
Deli gönül senin elinden bıktım
Türlü türlü arzuların var senin
Gönül seninle anlaşmak zormuş
Türlü türlü arzuların var senin
Bir ömür boyu hiçte doymadın
İstedimki güzel örnek olalım
Hep beraber doğruları bulalım
Değişmeyip bir kararda kalalım
Hep böyle istiyor gönül sarayım
Hiç kimseye olmayalım biz tipi
Günleri sayarken yıllar geçiyor
Hakkı söyleyeni göremedim ben
Haram şerbetini neden içiyor
Hakkı haykıranı göremedim ben
Haksızlık karşısında susamıyorum
Bu dünyada gam kederle yaşadım
Baharı görmedim yazı görmedim
Tipiyle boranla geçti ömrüm
Baharı görmedim yazı görmedim
Yirminci asırda bozuldu düzen
Çok dokunur kanıma
Vefasızlık görürsem
Acı verir canıma
Vefasızlık görürsem
Ben daima severim
Ömrüm bitti tutmaz oldu dizlerim
Neler gördü neler benim gözlerim
Daima barış ve kardeşlik oldu sözlerim
Neler gördü neler benim gözlerim
Hırslı hisli kinli insanlar gördüm
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!