Azığımız çantamızda,
Oniki onüç yaşlarında.
Oğlak kuzu otlatırdık,
Köyümüzün dağlarında.
Köyümüzün sadeliği,
Oy Corona, Corona,
Nerden çıktın yoluma.
Sağlıklı yaşıyordum.
Şimdi ne oldu bana
Açtın kapanmaz yara.
Cumhuriyet, bağımsızlığın adısın,
Ulusun başında paslanmaz tacısın.
Milletle var olup yaşayacaksın.
Hür dünyaya katılmak, seninde hakkın!
Ulus çoktan hak etti Cumhuriyeti,
Riyakara rağmen, yaşayacaksın Cumhuriyet!
Evlerine vardım kimsin dediler,
Utandım kendimi tanıtamadım.
Sevgiliye zarar gelmesin diye,
Garip yolcuyum dedim, kız babasına!
Bu benim kaderim böyle yazılmış,
Duygusuzun birisine,
Kapıldım gittim eline.
Bende bir insanım hele,
Kendine gel, be hey densiz!
Ben sana bişe demedim,
Yüzyıllardır görülmemiş,
Asrın felaketi dediler.
Hatay, Malatya, Maraş’ı
Antep, Diyarbakır, Urfa’yı
Adana, Adıyaman, Kilisi,
Deprem yıktı, şehirleri!
Deprem ansızın gelir,
Evi barkı dağıtır...
Parçalar aileleri, öldürür hayatları,
Rastlatmasın yaratan depremi insanlara.
Evsiz barksız kalmak zor,
Muhannet, acımasız dünyada.!
Dünya sana şaştım kaldım,
Sırtıma bir şelek sardın.
Beni dertten derde saldın,
Bana karşı kastın neydi?
Bu halime çokca şaştım,
Doğası, havası şifa kaynağı,
Derdi tasayı, bende götürür.
Doğanşehir hasretin beni bitirir,
Doğanşehir, güzel şehir özledim seni!
Doğanşehir,Karaterzi köyündeyim,
Oturmuşum kaysı bahçesinde,
Bir sana bakıyorum, bir bana bakıyorum.
Bir seni düşünüyorum, bir kendimi..!
Bu nasıl bir yalnızlık duygusudur,
Allahım diyorum.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!