Habibim hastayım.
Tabibim sen ol.
Habibim hiçbir yerim kanamıyor.
Ama acıyor çok acıyor.
Yatamıyorum geceleri.
Fenerbahçeli olsam Galatasaraylı olur musun?
Real Madridli olsam Barcelonalı olur musun?
Ronaldo olsam Messi olur musun.?
Antrenör olsam fotbolcum olur musun?
Öğretmen olsam öğrencim olur musun?
Doktor olsam hastam olur musun?
Yine efkarlandım,
Yine şiir yazıyorum.
Neden biliyor musun?
Çünkü sen yoksun yanımda.
Seni hatırladım yine.
Gözlerimin önüne geldin.
Seni neden nasıl demek için sevmiyorum ben.
Seni sen olduğum için seviyorum..
Seni mutluluğum için sevmiyorum ben.
Seni gözyaşlarında boğulduğunda yanında olayım diye seviyorum…
Hiç sevmediğin halde,
Neden hep değerlisin bende?
Neden hiç düşünmeden teslim oluyorum sana?
Neden hep sana karşı hızlı atar bu kalp?
Neden her defasında sesim soluğum kesilir seni gördüğümde?
Bu kadar mı çok sevdim seni?
Adını sen koydum
Ağrı denen şehre.
Buralar sen kokuyor,
Mecburiyet caddesinde, kafelerde
Ve o güzelim turuncu halk otobüslerinde
Sen kokuyor…
Gülleri çok severdim.
Her sabah kalkıp koklardım.
Özellikle kırmızı gülü.
Ama seni gördükten sonra,
Gözlerin gözlerime değdikten sonra,
Benim gülüm sen oldun.
Bir kız gördüm çok uzaklarda.
Neyin nesi olduğunu bilmiyorum.
Tanımıyorum.
Ama çok gizemli bir kız…
Boyu uzun, servi ağacı gibi.
Henüz yırmı bir yaşındaydı.
Saf ve temiz biriydi.
Yapmacıksızdı.
Yeni doğmuş çocuk gibiydi.
Dolu dolu biriydi
Hep güler yüzlüydü.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!