Kötü evlat insan diye atılmaz,
Değeri yok para etmez satılmaz,
Kötü evlat başa beladır dostlar
Dert küpüdür ağır çeker tartılmaz.
Kötü evlat evde huzur bırakmaz,
Kötü haber geldi bana,
Kız gidiyormuş yabana,
Söyle bana söyle ana
Ne edeyim onsuz cana.
Sevdim sevmedi bir kere,
Bizim köydeki evimize gittim çok değişmiş,
Balkondaki portakal ağacı kurumuş gitmiş,
Tavanlarda mantar çıkmış tahtalar küflenmiş
Velhasıl o sıcacık evimizden eser kalmamış.
Bahçe duvarı yıkılmış iki bahçe bir olmuş,
----------KÖYLERDE----------
Sabah herkes kalkar giyinir namaza giderler,
Namazdan sonra topluca mezarlığa giderler,
Mezarlık dönüşü ev ev gezer ziyaret ederler
Bayramı bayram eder güne güzellik verirler.
----------İbrahim Akbaş------
Kurban olayım eline eteğine,
Öl intihar et beni seveceğine,
Ben köylüyüm köylü çocuğuyum
Var git yetiş kavuş sevdiğine.
Sen şehre alışmışsın ben köye,
İhanetler doğmamışken,
Kırgınlıklar olmamışken,
İnsaniyet ölmemişken
Ben köyümün hastasıydım.
Baharı çiçek açarken,
Ey güzel kız Melis Kübra,
Her erkek konuşmaz dobra,
Erkeklere pek güvenme
Her bir erkek birer kobra.
Sen güzelsin sevdim seni,
Allah’ım her şeyin hayırlısını ver,
Hakkımı yiyeni devir yerlere ser,
Neydim ne oldum hepsini göster
Hakkımı al kul hakkını yedirme.
Kimsenin tavuğuna kış demedim,
Bir güzel karşısında şuur yok olur,
Güzelleri gören kulun aklı kaybolur,
İnsan kuldur elbet kulun yanlışı olur
N’olur yargılama kulun, suçlu değildir.
Sevdi diye atma kulu yaban eline,
Ey sevdiğim güzel kumral,
Güzelliğin bilmez kural,
Gel yarim ol sarıl bana
Sarıl dolan gönlümü al.
Tatlı kumralım esmerim,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!