Bir gün Peygamber Efendimiz (s.a.v.)
sahabeleri ile birlikte bir mecliste otururken
Hz Cabir'e döner ve
Ya Cabir git evine ve eşine haber ver
Sahabelerimle birlikte sizin eve geleceğiz
Biliyorsun ki hepimiz açız
ve günlerdir bir şey de yemedik
Eşin yemek hazırlasın
sen bize haber ettiğinde evine geliriz buyururlar
Mutluluktan havalara uçan
Hz. Cabir koşarak evine gelir ve sevinçle hanımına ;
Hanım hanım Efendimiz
evimize teşrif edecekler
Allah'ın Rasulü evimize gelecek
Hanımı da sevinçle
[HUZUR] Bey ne diyorsun bu çok güzel bir haber
Allah'ın Rasulü'nün evimize gelecek olması beni çok mutlu etti beni der
Hz. Cabir hanımına Hanım Allah'ın Rasulü ve sahabeler aç Onlara hemen bir şeyler hazırlayalım deyince biraz önce seviçten havalara uçan hanımının boynu yere düşer ve der ki
[HUZUR] Bey evde hiç bir şey yok
Hz. Cabir ;
Hiç mi bir şey yok hanım ?
[HUZUR] Sadece büyüdüğünde sütünden
ve yününden faydalanalım diye beslediğimiz
oğlaktan başka bir şey yok der
Hz. Cabir " Allah'ın Rasulü
evimize aç gelecek
ve biz onun önüne yiyecek
bir şey koyamayacak mıyız? deyip
getirir oğlağı ve hanımıyla birlikte kesip yemek için hazırlığa başlarlar
Hanımı yemek hazırlıklarına başlayınca Hz. Cabir, Efendimiz'e
biraz sonra yemeğin hazır olacağını haber vermek üzere evden ayrılır.
Yemekle meşgul olan Hz Cabir'in hanımı bir ara bahçeye doğru bakar ve süzülüp akan kanı görünce bahçeye fırlar.
Az önce anne ve babasının oğlağı kesmelerine şahit olan Hz. Cabir'in oğullarından 6-7 yaşlarında olanı babam oğlağı nasıl kesti gel sana göstereyim derken 3-4 yaşlarında olan kardeşinin boynunu kesmiştir.
Gördüğü manzara karşısında neye uğradığını şaşıran Hz. Cabir'in hanımı telaş ve üzüntü ile " birlikte
[HUZUR] Ne yaptın sen? der
büyük oğluna çıkışınca korkuya kapılan çocuk bahçenin duvarına tırmanmaya çalışırken boynunun üstüne düşer ve oracıkta ölür.
Ne yapacağını bilemeyen Hz. Cabir'in hanımı
[HUZUR] Allah'ım bu başıma gelenler nedir ?
Bu ne zor bir imtihan.
der
ve devam eder
Biraz sonra Cabir eve gelecek ve olanları öğrenince defin işlemlerine başlayacaklar Allah'ın Rasulü de defin işleri ile uğraşmaktan evimde yemek yiyemeyecek Hemen bahçeyi temizlemeliyim Yemeklerini yesinler sonra söylerim olanları der
ve bahçeyi temizler
Çocukları alır ve bir odaya yorganın altına koyar
Az sonra Peygamber Efendimiz
Hz Cabir ve sahabeleri ile birlikte gelirler
Yemekler hazırdır Allah'ın Rasulü'nün yemeğe başlaması beklenmektedir ki sahabeler tarafından
Çünkü Allah'ın Rasulü başlamadan başlamaz
sahabe ve o an
[HUZUR] Bir an önce yeseler yemeklerini.Olanlar ortaya çıkmadan ve tatları kaçmadan yesinler yemeklerini der
ve telaş içinde kıvranmaktadır
hz cabirin hanımı
Tam Rasulallah (s.a.v.) yemeğe başlayacakken
Hz. Cabir'e döner ve
Ya Cabir bilirsin ki ben çocukları çok severim
Senin iki oğlun vardı Hele getir onları da yemekten önce bi onları seveyim buyururlar
Hemen hanımının yanına gider Hz. Cabir
Hanım Rasulallah
çocukları istiyor Hele getir çocukları der
[HUZUR] Cabir çocuklar yeni uyudular
Siz hele yemeğe başlayın yemekten sonra getiririm." der.
Hz. Cabir içeri girer ve ;
Ya Rasulallah çocuklar yeni uyumuşlar Yemekten sonra getireyim
Biz yemeğe başlayalım .der
Rasulullah ;
Ya Cabir getir çocukları Seveyim sonra yeriz yemeğimizi buyururlar
Hz. Cabir tekrar hanımının yanına gider ve
Hanım Rasulallah çocukları istiyor
Hele uyandır çocukları getir .der.
[HUZUR] Cabir ben çocukları uyandırana kadar siz yemeğe başlayın .der
Tekrar Rasullulah'ın yanına giden Hz. Cabir
Hanım çocukları uyandırana kadar biz başlayalım yemeğe deyince Rasulallah (s.a.v.)
Ya Cabir çocukları getir.Acelemiz yok biz bekleriz buyurur
Hanımının yanına dönen Hz. Cabir
Hanım Allah'ın Rasulü
çocukları bekliyor
Hazırla hemen getir deyince
[HUZUR] Tamam ben çocukları uyandırıp giydirene kadar yemekler soğur Siz başlayın yemeğe ben çocukları getiriyorum .der
Ya Rasulallah (s.a.v.) hanım çocukları hazırlayana kadar yemekler soğuyacak
Buyrun başlayınız yemeğe Birazdan çocukları getireceğim deyince de Rasulallah (s.a.v.)
Cabir acelemiz yok Bekleriz Hele getir çocukları buyurur
Yolda gelirken Peygamber
Efendimiz'e (s.a.v.) haber getiren Cebrail (A.S.)
Bugün Cabir'in evinde öyle bir sınav olacak ki o ne derse desin çocukları isteyiniz demiştir
Tekrar hanımının yanına giden Hz. Cabir ;
Hanım erittin beni.Gidip gelmekten yoruldum Getir çocukları artık deyince başı önüne düşen hanımı Hz. Cabir'in elinden tutar ve çocukların yanına götürür Yorganı kaldırır
Gördükleri karşısında ne yapacağını bilemeyen Hz. Cabir odaya döner ve ;
Ya Rasulallah (s.a.v.) çocuklar uyuyorlar
Biz yemeğe başlayalım der gayet üzgün
ve müteessir bir halde
Allah'ın Rasulü (s.a.v.);
Cabir hele getir çocukları biz bekleriz
buyurunca Hz. Cabir ;
Ya Rasulallah çocuklar uyumuşlar ama uyanmıyorlar.Uyandıramıyoruz.Bizim kudretimiz uyandırmaya yetmiyor Buyrun siz uyandırın .der ağlamaklı
Allah'ın Rasulü (s.a.v.) kalkar ve çocukların odasına gider
Hz. Cabir'in hanımı ise hıçkıra hıçkıra ağlayarak
[HUZUR] Ya Rabbi canımı al Rasulünü layıkıyla ağırlayamadım
diye dua etmektedir
Rasulallah (s.a.v.) elini yorgana uzatıp kaldırdığı anda çocukların ikisi birden Rasulallah'ın kucağına atlarlar.
Dizleri üzerine çöküp ağlamakta olan Hz. Cabir'in mübarek hanımının ağzından şu cümleler dökülür
[HUZUR] Ya Rabbim sana şükürler olsun
Rasulallah artık evimde yemek yiyecek .der
Kayıt Tarihi : 31.3.2024 23:52:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!