İnsanın kendisi dışında, iki emaneti var; biri doğa diğeri çocuklar.
Doğaya sahip çıkmaz isek toprak çölleşir.
Çocuklara sahip çıkmaz isek toplum yozlaşır.
Bu iki emaneti geleceğe sorunsuz taşıyan her topluma gelecek gelmeden anında huzur bulaşır.
Haliç'te bir vapuru vurdular dört kişi
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Devamını Oku
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Niye huzursuz bir toplum olduk!
Cevabı tam burada!
Ne doğamıza, toprağımıza sahip çıktık, ne de geleceğimize, çocuklarımıza!
"Tersine göç" bundandır!
Biz, "zeki, becerikli, nitelikli" gençlerimizi batıya kaptırırken,
Doğunun "niteliksiz" insanını ülkemizin kapılarını açıyoruz!
Bu çelişki bile uyandırmıyorsa, sonsuza kadar uyuyun, "din satın" etrafınıza!
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta