Hüznü izliyorum, hüznü tadıyorum, hüzünle yaşıyorum.
İnsanların bakmadığı şeylere bakarken buluyorum kendimi.
Mutlu insanları görünce tebessüm ediyorum herkes gibi.
Güzel şeyler ise çabuk geçiyor, göz açıp kapayıncaya dek siliniyor gibi...
Mesela ağlayan bir insanın büzdüğü dudağın çizgisinde donakalıyorum.
Herkesin yürüyüp üzerinden geçtiği kaldırımda eksik olan taşın yerine kendimi koyuyorum.
Gönlümün maviliği gitmesin gökyüzünden
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin
Devamını Oku
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta