Hüzün ve Büyü Şiiri - Şair Gezgin

Hiç babam olmadı benim
hiç annem
ben tüm şefkatlerimi zamana çaldırdım
Artık her köşebaşım acımasız
her köşebaşım katil
her köşebaşım cani
Gelme bana sakın diyordu
Gelme vurulursun.......

Ben tüm aşklarımı zamana çaldırdım
Artık her köşebaşım bir hüzün
Ellerim bu yüzden soğuktur
Yüreğim bu yüzden
Dokunma bana diyordu
turma ellerimi üşürsün
Girme yüreğime
Ölürsün.....

Ben tüm umutlarımı zamana çaldırdım
Her düşüşümde tek başımaydım
her kalkışımda tek başıma
Bir el uzanmadı bir kez olsun
Sıcak bir el
İşte bu yüzden biraz yabanımdır
Dokunma bana diyordu
dokunma ürperirsin....

Ben tüm güzelliklerimi zamana çaldırdım
Ne zaman bir çiçek filizlense
yüreğimde
kopardılar
hiç armağan almadım ben
ve hiç bir şey sunulmadı bana hayattan
İşte bu yüzden her köşebaşım kırılgandır
Gelme diyordu bana
gelme kırarsın.......

Oysa ben
hep kendi çığlığımı duydum hayatta
hayat ne kadar soğuktu
hayat ne kadar ölüm.

Ummalı bir yalnızlık götürüyordu beni
Saf içgüdülerin gücüyle
Ağlıyor muydum
yoksa sağnak bir yağmur mu yağıyordu
gözlerimden
yoksa geçip giden
anılarım mıydı
gözlerimden
hep
incecik
bir veda havası saklıydı gözlerimde....

Sonra
aşkın büyüsünü hatırladım yeniden.......

Yağmur
ne kadar korkunç yağıyordu
tümden ıslanmıştım
tümden kesilmişti dizlerimdeki derman
son bir gayret
kapıyı araladım
hoşgeldin diye bir ses
hoşgeldin
Ölüm
Sahi
'ölüm bütün güzelliklerin anası mıydı'
yoksa gelen
nihayet
anlamlı bir hayat mıydı? .......

Bir ışık yansıdı yüzüne
huzur veren
sevda yüklü
yakıcı ve anlamlı
savaş diyordu artık
korkularınla
savaş
sonuna kadar..........

Sonra
aşkın büyüsünü hatırladı yeniden.....

Ve
bir sevda öyküsü başladı
11 Temmuz'da
uyandı uykudan
uyanıkken
ve baktı gözlerimin içine
yalnızlığım mıydı
yaşadığım
yoksa
kayboluşum muydu
dedi
ıssızlıkta
ve
baktı gözlerime
sevgi ışığı gözlerle
ve baktı
korkunç
ve
baktı
biraz insan
biraz çocuk.......

Hoşgeldin.....................!