Hüzün var sanki herkes sus pus olmuş.
Gözler nemli, kalpler buruk olmuş.
Konuşan kimse yok neden kimse konuşmuyor.
Diller tutulmuş her şey içe atılıyor gibi…
Konuşmak gerek mevzu acıdan ibaret.
Biraz sabret diyorum ama nafile.
Ayan olmuş sanki korkuyorum sormaya.
Yokluğunda ne ateşleri hasretimle yaktım da
Bir seni yakamadım, beni yaktığın gibi
Çölde su, mahpusta gün, oruçta ekmek gibi bekledim seni
Sense araya korkular koydun.
Yasaklar koydun...
Bitmez tükenmez engeller koydun
Devamını Oku
Bir seni yakamadım, beni yaktığın gibi
Çölde su, mahpusta gün, oruçta ekmek gibi bekledim seni
Sense araya korkular koydun.
Yasaklar koydun...
Bitmez tükenmez engeller koydun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta