Kederi giymiş üstüne susmuş yine hüzün ustası. Yüreğindeki gelgitlerle buğulu gözleri kuş misali uzak diyarlara yolcu. Yüzündeki tebessümde bir burukluk, yarı bitkin haliyle gülümsüyor, bunada şükür der gibi başını hafifçe öne eğiyor. Uğurlamış anılarından göçebe sevinçleri, kaç pencere önü beklemiş sevdiklerini, eskitmiş hayallerini. Dalgınlığı dargınlığına dönüşürken susmuş yine hüzün ustası...
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta