Hüzün Kuşları Şiiri - Mine Yılmaz Sevinç

Hüzün kuşları uçuyor tepemde,
Her birini yakalıyorum,
Okşuyorum bir saat,
Salıveriyorum gökyüzüne,
Bir nefes alıyorum sonra,
Nefes almak öyle kolay değil...
Hani bedava hiç değil...
Canından alıyorsun bazen...
Bazende nefes seni gelip buluyor,
İstemsiz oluyor herşey,
Bir Japon kiraz ağacı çiçeğini
İzlemene gerek kalmıyor o zamanlarda,
Sen ona umutsun bi bakıma.
Bir kedicik yaslıyor başını mesela,
Sevimli,
Yumuşacık olup gidiyorsun,
Hayat işte nerede nefes
Biz orada...
Hiçbir şey bedava değil bu hayatta,
Al gülüm ver gülüm...

Mine Yılmaz Sevinç
28 Ağustos 2024
10:48