yaraya düştü çınar yaprağı
kitaba dönüştü saçları sarı
yalnızım sayfaların kıvrımlarında
gagalıyor yalnızlığımı bir başka yalnız
sessizliğin esnemesinde
içimin içindeki boşluk kemiriyor
içimi için için
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Caddelerde, sokaklarda, köprülerde ve yollarda her gün oraya buraya koşturup dıran kalabalıklar arasındaki yalnızlardır, gerçek yalnızlar. Onlar kendilerini 'çok' sandıkları sürece hiç çoğalamazlar. Kalabalıklar içinde bir başına yalnız kalmayı göğüsleyebilenlerdir çoğalacak olanlar. bu yalnızlık bazen çok çok uzun sürse de!!! Tarihin bu kesitinde, bizlere umudu harlamak düşüyor, dizelerinden sızıp duran inat gibi...
Kısa doyumsuz bir şiir okudum. Başarınızı kutluyorum.
benim ayağımsın yürü kendine
takma kafana takanı
kendin çal, kendin oyna
inadına gülsün yüzün kız
*****************************
Her şeye rağmen hüznü bırak, yaşamın keyfini çıkart!
Güzeldi tem'i şiirinizin. Beğeniyle okudumm efendim, Kutluyorum!...
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta