Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bir boşluğa seslenmekten
Gelmeyene süslenmekten
Çok yoruldum hislenmekten
Gönlüm hüzün karasında
gönlünüze kaleminize sağlık değerli bir şiir tebrikler sedat bey selam ve saygılar
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta