Hiç çıkmak istemezdim sokaklara
Caddelere parklara
Oysa bu gün anladım ki
Hüzün evde kalıyormuş.
Beni evden hüzün bırakmıyormuş
İşte şimdi sevinçten, bu odadan
Öbürüne koşuyor,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
aslında evde kalmıyor düşünmek istedigimiz gibi düşünüyoruz
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta