Yürüyorum yine bu soğuk gece yarısında,
Arnavut kaldırımlı tenha ve loş sokaklarda.
Bakıyorum tek tek ışık yanıp sönen pencerelere,
Haykırmak istiyorum sesimin olan gücüyle;
Heyyy, bu şehirde ben de varım siz bilmeseniz de!
Yaşadığım bu şehre varlığımı haykırmanın huzuru içinde,
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
