Hüzün Şiiri - Herdem Ankara

Hüzün

Merhaba
Ey hüzün
Saatler geçmiyor seninle
Bak yine kaldık mı baş başa
Hani çıkmazdın karşıma bir daha
Sevmekti tek ilacı senden kurtulmanın
Sevmek yeterdi hani bir ömür boyu
Senden uzaklaşmak istedikçe sen neden bendesin
Neden düşmezsin yakamdan
Seni tanıdığım
Senin ne olduğunu öğrendiğim o güne
Sana lanet ediyorum
Sen bir örümcek gibi sarıyorsun bedenimi
Sanki kürek mahkûm muyum seninle
Pranga takılmışçasına ağır geliyorsun bacaklarıma
Dizlerimin bağı çözülüyor
Ben sana hep elveda derken
Sen pişkin, pişkin çıkıyorsun karşıma
Bir kitabın sayfasından fırlıyorsun fütursuca
Yada o bilinen sonun başındasın
Of sen neden düşmüyorsun yakamdan
Neden, neden
Veba gibi sarıyorsun ciğerlerim
O beklediğin soruyu sormayacağım
Seni yalnızlık denizimde mutlu etmeyeceğim
İşkence eden bir cani olamayacaksın bana
Senden nefret etsem de
Sana göstermeyeceğim kalbimdeki yarayı
Artık iç çekmelerimde bitti
Ya ben sana alıştım
Ya da sen benden bıktın
Ne oldu bak şimdi sende sustun
Hani karşımda gülen sendin
Otur şimdi sen sor sorularını kendine
Neden ben diye isyan et
Feleğe çat
İstersen başını taştan taşa vur
Yendim seni sana merhaba demek
Seni alt etmekti
Sana yenik düşmedim
Öğrendim sevgisiz kalsam da senden uzak durmayı
Artık örmeyeceksin ağlarını
Şimdi ben gülüyorum kan ağlasa da yüreğim
İsyan etse de kalemim
Sana boyun eğmeyeceğim
Seni mutlu etmemek adına
Sana gülümseyerek hep merhaba diyeceğim
Merhaba hüzün

HERDEM
18/03/2010
01:50