Anne Şiiri - Herdem Ankara

ANNE

Hep sevmeyi öğretmeye çalıştın
Hayat senin kadar anlayışlı değil anne
Güneş senin sıcaklığının yanında az kalır
Gözlerin ah o gözlerin can alır anne
Çocukluğumda, gençliğimde
Aldığım her nefeste
İlk sevdasın
Değişmeyen meleğimsin sen anne

Arabulucu oldun yıllarca babamla aramda
Hiç istemedin yanlış adım atayım
Sen oturup ağladın be anne
Sen unutulmaz sevgisin
Tabiat gibi sevgi dolusun anne
Ne gökyüzü gözlerin kadar güzel
Ne güneş senin kadar sıcak
Çocukluğumda, gençliğimde
Aldığım her nefeste
İlk sevdasın
Değişmeyen meleğimsin sen anne

Ah anam ah hatırlar mısın?
Seni kızdırmıştım
Ben bir kez yemiştim o tokatı
Ya sen her an yüreğinde o tokatla yaşadın
Hata yaptığımda sen gelirsin aklıma
İçim burkulur gözümden yaş akarken
Yüzümü senin söylediğin masum tebessüm kaplar
Gökyüzünden yıldızlar yağar üzerime
Feryadım artık boşuna be anne
Çocukluğumda, gençliğimde
Aldığım her nefeste
İlk sevdasın
Değişmeyen meleğimsin sen anne

Bu sabah çok erken uyanmak
Sana gelmek istiyor yüreğim
Sana açacak tüm hatıralar
Varlığımın anlamısın
Seni bir günde kutlamak değil anne
Seni üzmek değil isyanlarım
Ellerim ellerimde uyumayı özledim
Öperek kokunu içime çekmek
Uzun, uzun seni seyretmek istiyor yüreğim anne
Çocukluğumda, gençliğimde
Aldığım her nefeste
İlk sevdasın
Değişmeyen meleğimsin sen anne

HERDEM
08/05/2010
23:05