Hüzün sarmaşıkları giydim çıplaklığıma
Etten kafesimi yeşillendirdim
Rüzgar esmez yağmur yağmaz bu şehirde
Yalnız yüreğimi kederlendirdim
Kırbaç vurdum acılı göğsüme
Pare pare alevlendim
Yangınımla hüzün soynup
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta