Gül düşerken toprağa bahçıvan nefesinden.
Oyalı bir mendilde bakışların kan olur.
Şair ismini duyar ilk kez senin sesinden.
Kelâm sükûta durur, heceler nihan olur…
Sabahlar hüzün kokar otağında bülbülün.
Sessizlik nefes nefes susarken diken olur.
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




yusuf kuyusu tebrikler...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta