Kapkara bulutlar kaplamıştı gökyüzünü
Güneşimi arıyordum derecektim gönlüme
Kara bir çarşaf gibiydi simsiyahtı ufuklar
Akarken hüzme hüzme aydınlık yüreğime
Haps edilirken düşünceler soğuk zincirlere
Durmuyor aydınlık nedensiz karanlık yerde
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
