Yuvaya döndün.
Odana gömdün yine kendini...
Pencere tıkırtıları mı daha rahtsız edici?
Yoksa anılarının beyninde koşturması mı?
Saat üç onbeş.
Çitler kırık, kuzuları kurtlar kaptı.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta